Thailand deel 2: Chiang Mai

Vanuit Bangkok namen we de nachttrein richting Chiang Mai. Als het ware een Harry - Potter - achtige evaring! Onze wagon bestond uit aparte ruimtes met in elk van hen 2 stapelbedden, een tussentafeltje en ruimte om de bagage te stockeren. Rond 21u kwam iemand onze bedden opmaken met verse lakens en vanaf dan kun je genieten van de wiegende beweging van de trein... Ware het niet dat het ijs - bijtend - koud (tip: neem een wagon ZONDER airco of het moet al eind de 30 graden zijn!) was en dat onze reisgenoten (puberende Thai) besloten hun maat uit te nodigen! Gelukkig had ik mijn oogmasker en oordopjes (dankuwel mamsiepoe!) mee en heb ik rond 24u het licht mogen uitdoen. Rond 8u werd een simpel, maar welkom, ontbijt geserveerd door de trein - serveuse (we twijfelen nog of het nu een man of een vrouw was) en iets voor tienen kwamen we aan in Chiang Mai. 

Chiang Mai! Relax! Vééééél chiller dan Bangkok. Een verademing op zijn minst! Aan het station werden we opgewacht door Jef, de uitbater van onze guesthouse: Junior Guesthouse. Tijdens de rit gaf hij wat uitleg over het reilen en zeilen in zijn stad, waar we moeten zijn voor wat, de weersvoorspellingen,... Praatgrage en chille gast. In de guesthouse maakten we kennis met zijn collega: TarTar ("Yes, you know, like the sauce."). Tartar heette ons welkom en stak direct van wal met de map van de stad en een eindeloze lijst do's and dont's en tips. Hij gaf ons de tip te gaan proeven van een lokaal gerecht (Khao Soi = pikante noedelsoep met vlees naar keuze en met gefrituurde noedels 'on top') en na een excursie vast te leggen, gingen we met de map en die laatste tip op zoek naar Huen Pen's. Inderdaad, de Khao Soi was heerlijk (alsook de volledige maaltijd). 

's Avonds trokken we de oude stad in en gingen we richting sunday-market, de lokale markt op zondagavond: bijna gans de binnenstad was één markt! Veel souvenirstandjes maar ook heel veel local-streetfood, een waar eetfestijn voor mezelf en de sweety! Ganse gerechtjes voor niet meer dan 10TB (€0,25!), mangoshakes, gebakjes, dim sum,... Gelukkig nemen we een beetje voorzorg met Enterol° te nemen, twas anders waarschijnlijk een pijnlijke ervaring al dat lokaal eten op straat! 

Er waren een paar redenen dat we het noorden van Thailand wilden verkennen: de relaxte sfeer, de avontuurlijke excursies die je in de jungle kan doen en de vele olifantenkampen. Uiteindelijk hebben we iets gedaan dat voor 1 van ons niet zo vanzelfsprekend was: een ziplineparcours door de jungle van Chiang Mai (sweety heeft hoogtevrees...)! We werden 's ochtendsvroeg opgehaald aan onze guesthouse met een minibusje. Tartar had wel gezegd dat het geen al te wreed bochtenwerk ging zijn op de tocht naar boven, maar mezelf en mijn zwakke evenwichtsorgaan (lees: wagenziekte!) kennende heb ik toch zo'n goed pilletje Dramamine° genomen. De klim was op sommige momenten wat stijl en onze medepassagiers (6 Chinese meisjes en 1 Zuid Koreaanse) durvden al eens luid zuchten als ze bepaalde afgronden zagen. Eenmaal aangekomen op het basiskamp werden we in een harnas gehesen, kregen we een helm op onze kop en werden we voorzien van een zakje met water en een kleine versnapering. Goed voorzien van alle nodige materiaal, werden we "ingeladen" in de laadbak met stalen frame van een pickuptruck. Al rechtstaand werden we de bergen in gevoerd langs modderweggetjes. Een kleine wandeling bracht ons bij het begin van het parcours. Daar begon het met alsmaar langer wordende ziplines, hoger wordende loopbruggen en abseils (waarvan 1 min 50 meter hoog!) die sommigen onder ons niet echt zagen zitten... Hoewel het met momenten echt hoog was voor de sweety en de loopbruggen niet echt mijn ding waren, hebben we ons echt geamuseerd! De adrenaline gierde door ons lijf en kriebels doorheen onze buik! Dit was alvast een ervaring die ze ons niet meer kunnen afnemen! De langste zipline werd bewaard tot het laatst: 900 meter zoeven boven een vallei! Achteruitleunen in het harnas en genieten maar! Super ervaring! Nadien mochtten we nog genieten van een Thais buffet en werden we weer netjes aan onze guesthouse afgezet. We kunnen beide zeggen dat we een super memorabele dag hebben gehad (en de blauwe plekken aan mijn billen van dat harnas neem ik er graag bij, neh!). 's Avonds zijn we nog eens tot bij de nightmarket gegaan (zeer toeristisch gerichte markt...), maar buiten wat eten aan een kraampje is er niet echt wat gebeurt. 

Onze laatste dag in Chiang Mai huurden we een scooter en gingen we de bergen in, op naar de 'Doi Suthep' en het presidentieel paleis (althans in de winter). De eerste stop was het paleis, bovenaan de berg. We betaalden de volle entreeprijs (als 'farang' heb je natuurlijk wel dat nadeel) enkel en alleen maar om te ontdekken dat de bijgebouwen (het enige die er te bezichtigen valt!) in renovatiewerken waren! Waste of time and money... Dan maar naar de Doi Suthep, de hoogste tempel van Chiang Mai. Je raakt er door een heleboel (kheb ze niet geteld, daar ik buiten adem was, tiens) trappen te bestijgen. Eenmaal boven kom je aan bij een prachtige gouden 'spies' die torenhoog boven het groen uitsteekt. De site is ook voorzien van een prachtig uitzichtpunt van de stad en de omringende vallei. Dan maar terug de trappen naar beneden en met bevende benen (van al dat 'getrappeloop') terug de scooter op, op zoek naar een orchideeënkwekerij met vlindertuin waar ze de vlinders verkochten. Na 45 minuten rijden komen we aan bij 'Bai Orchid', waar ze letterlijk de toeristen met bussen komen dumpen... Not our cup of tea! Na misleid te zijn aan de ingang, met de belofte dat eigen vlinders te koop waren, zien we dat de ingekaderde vlinders van massaproductie zijn en kunnen we concluderen dat onze rit naar hier ook nog eens een 'waste of time and money' was... Dan maar terug naar Huen Pen's! Zo hebben we toch nog eens lekker gegeten op deze laatste dag in Chiang Mai. Volgende halte = paradise!