Laat me je meenemen naar rommelmarkten en beursjes, naar Oostende en omstreken, naar de zee en de duinen, naar tweedehandswinkels en doe-het-zelf-projectjes, naar overzeese avonturen, maar vooral... laat me je meenemen naar mijn thuis.

dinsdag 23 september 2014

Op schattenjacht...

Je hebt zo van die dagen dat je eerder wakker bent dan je wekker en je niet meer in slaap kunt vallen... Dat je keelpijn hebt en dat je het snot voelt duwen tussen je wenkbrauwen... En dat je dan nog een ganse dag moet gaan werken... Balen! 

De werkdag viel gelukkig (meer dan) mee en ik kon zelf wat eerder ontsnappen aan de drukte. Een lichtpunt. Ik stapte in mijn wagen en wist ineens wat me kon opbeuren: een schattenjacht! Ik zou alle tweedehandswinkels uit Oostende aangaan. Here we go! 

Zoals gewoonlijk startte ik bij 'De Kringwinkel', maar jammer genoeg werd dit een blits bezoekje. Mijn tocht ging door naar een kleine brocantezaak om de hoek (waar ik zelf de naam niet van weet... So sorry....). Was die wel niet gesloten zeker!? Heb je van je leven dat zelf een tweedehands schattenjacht kan tegenvallen! Just my kind of luck... 

Ik beproefde mijn geluk alsnog bij 'Oxfam' en bij 'De Kringwinkel Ichtegem', maar het mocht niet baten: ik ging met lege handen naar huis... (Booooooeeee!) 

Op de terugweg passeerde ik langs iets wat mijn aandacht trok tijdens de heenreis: een open poort met een groot metalen bord voor met 'Brocante' op. Eerlijk gezegd ga ik niet vlug binnen in zo'n zaken: het is meestal antiek en echt brocante en er is weinig retro en vintage aan... Ik kwam aan op het erf van een oude boerderij en ging binnen in het voorhuis, door de deur waar 'ingang' op stond (logisch). De eerste kamer stond volgestouwd met kleine beeldjes, juwelen, ijzerwaren,... Echt brocante dus. Ik dacht al dat het een verloren afslag was... De eigenares kwam me, samen met haar lieve Jack Russel, tegemoet en legde me uit dat ik mocht gaan rondkijken in de oude stallen: elke open deur mocht ik binnengaan! Je kan je niet voorstellen welke rare gedachten ik had... Brocante in de oude stallen... Oh my, let's do this! 

Ik loerde door de eerste deur en wat ik zag was het walhalla: muur tot muur tot plafond volgestouwd met decennia aan meubilair, opzet, kledij, speelgoed,... noem maar op! Ik werd even helemaal gek waar ik stond. Een seconde had ik het niet meer! Bestonden er werkelijk nog zulke plaatsen? Ontdekte ik hier een rasechte schatkamer? En er waren 4 zo'n deuren met toonzalen!!! Zorgvuldig maar doelgericht liep ik alle stallen door, hier en daar was het me iets te donker en te akelig (still a big baby you know) en keek ik maar angstig om de hoek. Op bepaalde plaatsen leek het alsof de tijd had stilgestaan, alsof ze een gans salon daar gewoon neergeplant hadden. Fantastische ervaring! Na afloop van mijn toer, had ik enkele zaken uitgekozen en na onderhandelen met de dame des huize (zo fier als een gieter!), had ik deze schatten als buit: 


Twee vintage bijzettafeltjes als aanvulling van mijn zotte collectie, een rode viewmaster, een vintage blikken potje op pootjes en een bokaal bestaande uit glazen pentagonnen. Wat een buit! 

Eenmaal thuisgekomen waste ik alles af en plaatste ik het direct op hun eindbestemming. 


Het gebeurt zelden dat ik op een tweedehands - zoektocht zoveel moois zie en ook nog eens iets mee naar huis kan brengen. Soms ga je ergens binnen en vind je niets. Gelukkig heeft mijn wederhelft me geleerd dat je niet altijd in elke tweedehandszaak iets moet kopen (in het begin was ik was koopziek) als je het niet nodig heb. Ik probeer zoveel mogelijk te evalueren of ik iets al dan niet kan gebruiken. Zo haal ik alleen maar unieke stukken in huis! 

So if you'll excuse me, nu ga ik wat zitten kijken naar mijn aanwinsten en genieten! En wat snotteren en theetjes met honing drinken. ;) 


zondag 7 september 2014

Valencia

Valencia, de stad der sinaasappelen... of toch dat heb ik horen zeggen. Een vierdaagse trip doorheen de tweede grootste stad van Spanje met het gekste gezelschap die je je kunt voorstellen: mijn mams, haar beste vriendin en diens dochter. Bring it on! 

Omdat 2 van de 4 medereizigers al enkele malen in de stad vertoefden, vond ik het op de een of andere manier niet nodig om research te doen... (al had ik stiekem wel enkele Gin & Tapas bars opgezocht) Ik had hen al eens horen praten over het feit dat ze graag 1 dag door de stad wilden fietsen... Not really my cup of tea, maar mijn mams verzekerde me dat wij terwijl wel iets anders gingen doen (vakantie = NIET SPORTEN). Deze gedachtengang hield niet lang stand: bij aankomst huurden we 4 fietsen voor 3, jawel, 3 dagen(!!!). Eerlijk gezegd, de moed zonk me in de schoenen! Ik zag taferelen voor me van zere konten, ellenlange fietstochten, zwetende lijven in die hitte (37 graden n.b.), etc. Ik heb mijn mening heel vlug herzien: wat een heerlijke manier om een stad te ontdekken! De fietsen waren uitstekend geëquipeerd en zalig om mee te rijden. Elke dag reden we op en af naar het strand, naar de binnenstad,... Een echte aanrader!!! 



Wat ons hielp bij onze verplaatsingen was de Jardines del Turia: de oude rivierbedding die omgetoverd werd tot een heus stadspark. Niet alleen was hierdoor de connectie met alle delen van de stad makkelijk, de begroeiing zorgde voor de hoognodige schaduw tijdens de vele fietsritjes. Overdag zag je hier niet veel beweging en als die er al was, dan was het in de schaduw of in de vele fonteintjes. 's Avonds, bij het afnemen van de verschroeiende hitte, ontpopte het park zich tot een heus sportcentrum: honderden (ware het niet duizenden) lopers, voetballers, fietsers, rugbyspelers,... noem maar op! Een walhalla voor fitsters



Een dagje shoppen mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Van aan de Estacion del Northe wandelden we naar de Calle Colón: de winkelstraat met alle grote ketens zoals Zara, H&M, Massimo Dutti,... Ook de wijk tussen het station en Plaza Ayuntamiento krioelt van de kleinere winkelstraten met leuke winkels. De dorst werd gelest in La Casa Blanca, een cocktailbar op Paseo Ruzafa met een groot assortiment Gin & Tonic's. After all, it's always Gin O'Clock somewhere in the world.


 

Een dagje strand mocht ook niet ontbreken en dus trokken we erop uit met de fiets richting Las Arenas Beach. Kortom: huffen, puffen, liggen en lachen. ZALIG!!! 



Als afsluiter gingen we afkoelen in de Jardin Botanica: een immense tuin met een enorme diversiteit aan bomen en planten. Een rustgevende (beschaduwde!!!) oase in de drukte van de stad... Net wat we nodig hadden om deze korte, maar krachtige, citytrip af te sluiten. Hopelijk duurt het niet lang voor ik terug naar de zon kan!!!